Co na mączniaka w oziminach?

Zabieg T1 rozpoczyna ochronę zbóż, jego głównym zadaniem jest zwalczenie i zabezpieczenie roślin przed chorobami poduszkowymi. Jednak bardzo ważne jest też zadbanie o zdrowotność liści. Do najczęściej występujących na nich chorobach, w tym okresie można zaliczyć: septoriozę liści, brunatną plamistość liści, czy też mączniaka prawdziwej zbóż i traw. Ze względu na swoje charakterystyczne objawy mączniak jest najczęściej i najłatwiej rozpoznawaną chorobą występującą na zbożach.

Jakie są objawy mączniaka?

Wczesną wiosną objawy mączniaka prawdziwego zbóż i traw widoczne są na najstarszych liściach, a infekcja może mieć swój początek w okresie jesiennym. Na porażonych liściach widoczna jest "puszysta" grzybnia, która na początku jest biała, a z czasem ciemnieje i osiąga barwę ciemnobrunatną. Na grzybni rozwijającej się na blaszce liściowej wraz z postępowaniem choroby widoczne są czarne punkty — owocniki grzyba. Objawy mączniaka można zaobserwować również na źdźble, a przy silnej presji i braku chemicznej ochrony nawet na kłosie.

Próg ekonomicznej szkodliwości

Sprawca mączniaka prawdziwego zbóż i traw jest pasożytem bezwzględnym, czyli może rozwijać się tylko na żywicielu — zbożach. W związku z tym jego obecność nie będzie prowadziła do zamierania liści i śmierci roślin, ale może znacząco ograniczyć powierzchnię asymilacyjną. Dlatego też mączniak prawdziwy zbóż i traw największe zagrożenie powoduje, jeżeli pojawia się na najmłodszych liściach w tym na liściu podflagowym i flagowym.

Próg ekonomicznej szkodliwości dla tej choroby jest zróżnicowany w zależności od jej fazy rozwojowej:

  • BBCH 21-29 - od 50% z roślin z pierwszymi objawami
  • BBCH 30-39 - 10% źdźbłem z objawami 
  • BBCH 50-59 - pierwsze objawy na dwóch najmłodszych liściach bądź też na kłosie

Czym zwalczać mączniaka w T1?

Substancji czynnych, zwalczających mączniaka prawdziwego zbóż i traw, które wykazują bardzo wysoką skuteczność w jego eliminacji, jest kilka:

  • fenpropidyna
  • cyflufenamid
  • pyriofenon
  • metrafenon 
  • proquinazid
  • spiroskyamina

Wybór jednej z powyższych substancji powinien być poprzedzony lustracją plantacji zbóż. Jeżeli na roślinach widoczne są liczne objawy choroby, to należy zastosować produkt zawierający substancję czynną o bardzo dobrym działaniu wyniszczającym i interwencyjnym. Jednym z takich produktów jest Tern Turbo 750 EC, który zawiera fenpropidynę. 

Z kolei w przypadku niskiej presji choroby, a warunkach sprzyjających do jej wystąpienia np. podatność odmianowa, zbyt gęsty łan, zmianowanie sprzyjające kompensacji chorób, warto rozważyć włącznie do zabiegu T1 środka grzybobójczego nakierowanego na zwalczanie mączniaka o bardzo dobrym działaniu zapobiegawczym. Wówczas przydatny może być fungicyd Inovis Flex, który zawiera substancję czynną metrafenon.

Zwykle nie ma konieczność aplikacji pełnej dawki środka zgodnej z etykietą rejestracyjną produktu, ponieważ stosowany jest on razem z innymi fungicydami zwalczającymi również mączniaka. Wykorzystujemy wówczas synergizm działania substancji czynnych, co jest niewątpliwie zjawiskiem pożądanym, ponieważ zmniejsza ogólną ilość stosowanych środków ochrony roślin.

Jak zwiększyć skuteczność działania środków na mączniaka?

Przygotowanie mieszaniny opryskowej przeznaczonej do zabiegu T1 zwykle zastosowania kilku komponentów. Przydatnym dodatkiem do cieczy roboczej będzie adiuwant Inex-A, który ułatwi mieszanie poszczególnych produktów w zbiorniku opryskiwacza oraz utrzyma ich stabilność w cieczy opryskowej.

Dodatkowo produkt ten zmniejsza napięcie powierzchniowe kropli, naniesionej na powierzchnię traktowaną. Pozwala to na lepsze — dokładniejsze pokrycie blaszki liściowej, na której rozwija się choroba. Ogranicza również ryzyko odbicia kropli oraz jej spływu z powierzchni liści. Inex-A dzięki bardzo dobrym właściwościom penetrującym zwiększa tempo wnikania środka grzybobójczego do wnętrza roślin. 

Dodatek adiuwantu wpływa, więc na polepszenie jakości wykonania zabiegu co niewątpliwie przekłada się na uzyskanie bardzo wysokiej skuteczności wykonywanego zabiegu T1.