Po debacie pojawiło się wiele pomysłów, które sukcesywnie będą wcielane w życie. Jednym z nich był list do dorosłych przygotowany przez poszczególne reprezentacje. Co tydzień będzie pojawiał się na tej stronie, pod tekstem - jeden.
Dorośli mieszkańcy Siedlec!
przeczytajcie każdy z nich, pomyślcie o zawartych w nich przekazach...
I LIST: 17.03.2023
I Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Świętej Rodziny w Siedlcach w składzie: Cezary Kruk, Aleksandra Pawlusiewicz i Magdalena Jabłkowska. Opiekunem grupy była: Ewelina Goławska
Drodzy dorośli – nie idźcie na skróty!
Nie mówimy tu oczywiście o pokonywaniu dystansu, jaki codziennie musicie pokonywać w drodze do swoich obowiązków, ale o myśleniu o nas i naszych problemach.
Wydaje się to sprawą oczywistą, ale tylko z naszego punktu widzenia. Wiemy doskonale, że wokół współczesnej młodzieży narosło wiele stereotypów, niektóre pewnie nieźle umotywowane. Ale ze stereotypami jest tak, że w większości są krzywdzące i niesprawiedliwe.
Bo to nie jest na przykład tak, że jesteśmy zapatrzeni, a wręcz uzależnieni od smartfonów, internetu i nowoczesnych technologii. Owszem, mają one wielkie dla nas znaczenie, ale używamy ich nie tylko do rozrywki, ale również do nauki i zdobywania wiedzy o świecie, i to częściej, niż Wam się wydaje.
Bo nie jest również tak, że ta technologia uwięziła nas w domach. W domach więzi nas nieraz nawał obowiązków jakie nakłada na nas szkoła, po których często jesteśmy bardzo zmęczeni. A kiedy chcemy gdzieś wyjść – zderzamy się z rzeczywistością w postaci braku miejsc do spędzania czasu „na mieście” i okolic, które są po prostu niebezpieczne i wcale nie oświetlone ani nie strzeżone.
Bo nie jest w końcu tak, że nie mamy ambicji. Mamy, niektórzy twierdzą, że w nadmiarze. Tyle, że są to NASZE ambicje, a niekoniecznie rodziców, nauczycieli, czy innych dorosłych, którzy „wiedzą lepiej”, a zabiegani we współczesnym świecie, rzadko znajdują czas, aby nas wysłuchać i zrozumieć.
Stanowimy młode pokolenie, jak niektórzy twierdzą: przyszłość tego Narodu. Tak, to prawda – ta przyszłość będzie zależała od nas. Ale i od Was, niezależnie od tego jaką drogę obierzecie. Jeżeli tę krótszą, gdzie drogowskazami będzie jedynie Wasze, nieraz niełatwe doświadczenie, dalej będzie powstawała trudna do pokonania granica pomiędzy naszymi pokoleniami.
Jeżeli jednak postaracie się nas zrozumieć i pomóc nam w realizacji naszych pomysłów i ambicji, dyskutując, a nie nakazując, możemy rzeczywiście zbudować coś dobrego.
Tylko, nie idźcie na skróty!
